1.1. Ποιο είναι το δίκαιο που εφαρμόζεται αναφορικά με τις περιουσιακές σχέσεις ενός ζευγαριού; Ποια είναι τα κριτήρια/κανόνες που χρησιμοποιούνται για τον καθορισμό του εφαρμοστέου δικαίου; Ποιες διεθνείς συνθήκες πρέπει να τηρούνται σε ορισμένες χώρες;

Τα καθεστώτα των περιουσιακών σχέσεων των συζύγων υπάγονται στο δίκαιο της χώρας της οποίας είναι πολίτες αμφότεροι οι σύζυγοι. Εάν οι σύζυγοι είναι πολίτες διαφορετικών χωρών, εφαρμόζεται ο νόμος της χώρας στην οποία έχουν τον συνήθη κοινό τόπο κατοικίας τους. Εάν οι σύζυγοι δεν έχουν την ίδια ιθαγένεια ή δεν έχουν συνήθη κοινό τόπο κατοικίας, εφαρμόζεται το δίκαιο της χώρας της τελευταίας κοινής κατοικίας τους. Εάν το εφαρμοστέο δίκαιο δεν μπορεί να καθοριστεί σύμφωνα με τους ως άνω κανόνες, εφαρμόζεται το κροατικό δίκαιο (άρθρο 36 του Νόμου για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο).

Το εφαρμοστέο δίκαιο στα συμβατικά καθεστώτα των περιουσιακών σχέσεων των συζύγων είναι το δίκαιο που εφαρμόζεται στο νόμιμο καθεστώς των περιουσιακών σχέσεων των συζύγων κατά τη σύναψη του γαμικού συμφώνου από τους συζύγους.

Η Δημοκρατία της Κροατίας δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση της Χάγης του 1978 για το εφαρμοστέο δίκαιο στις περιουσιακές σχέσεις μεταξύ των συζύγων.

Διμερείς συμβάσεις περί διεθνούς δικαστικής συνδρομής, οι οποίες περιέχουν κανόνες για τη σύγκρουση νόμων στα καθεστώτα περιουσιακών σχέσεων των συζύγων, έχουν συναφθεί με την Τσεχική Δημοκρατία, την Ουγγαρία, τη Μογγολία, την Πολωνία, τη Ρουμανία, τη Ρωσική Ομοσπονδία και τη Σλοβακική Δημοκρατία (για περισσότερες πληροφορίες, βλ. http://www.mprh.hr/bilateralna-suradnja-01).

1.2. Οι σύζυγοι έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν το εφαρμοστέο δίκαιο; Εάν ναι, ποιες αρχές διέπουν αυτή την επιλογή (π.χ. τα δίκαια προς επιλογή, οι τυπικές προϋποθέσεις, η αναδρομική ισχύς);

Το κροατικό δίκαιο δεν προβλέπει δυνατότητα επιλογής του εφαρμοστέου δικαίου. Επομένως, εάν αμφότεροι οι σύζυγοι είναι κροάτες πολίτες, μια τέτοια επιλογή δεν επιτρέπεται. Ωστόσο, εάν ένας σύζυγος είναι πολίτης άλλης χώρας και εάν το αρχικά εφαρμοστέο δίκαιο στις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων (δηλαδή, το εφαρμοστέο δίκαιο κατά τη σύναψη του γαμικού συμφώνου από τους συζύγους) επιτρέπει μια τέτοια επιλογή, οι σύζυγοι μπορούν να επιλέξουν το εφαρμοστέο δίκαιο (άρθρο 37 του Νόμου για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο), εφόσον οι συνέπειες της εφαρμογής του δεν αντίκεινται στη δημόσια πολιτική (Σύνταγμα) της Δημοκρατίας της Κροατίας (άρθρο 4 του Νόμου για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο).

2.1. Παρακαλούμε περιγράψτε τις γενικές αρχές: Ποια αγαθά αποτελούν μέρος της κοινοκτημοσύνης περιουσιακών στοιχείων; Ποια αγαθά αποτελούν μέρος των ξεχωριστών περιουσιών των συζύγων;

Βάσει του κροατικού δικαίου, οι σύζυγοι διαθέτουν ίδια και κοινά περιουσιακά στοιχεία (άρθρο 35 του Νόμου για την οικογένεια). Τα κοινά περιουσιακά στοιχεία περιλαμβάνουν όλα τα περιουσιακά στοιχεία τα οποία οι σύζυγοι αποκτούν από την εργασία τους κατά τη διάρκεια του γάμου ή τα περιουσιακά στοιχεία που προκύπτουν από τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία (άρθρο 36 του Νόμου για την οικογένεια).

Τα περιουσιακά στοιχεία τα οποία ανήκουν σε έναν σύζυγο κατά τη σύναψη του γάμου παραμένουν ίδια περιουσιακά στοιχεία. Ίδια περιουσιακά στοιχεία είναι επίσης εκείνα τα οποία αποκτά ένας σύζυγος κατά τη διάρκεια του γάμου λόγω κληρονομίας ή δωρεάς.

2.2. Υπάρχουν νομικές προϋποθέσεις σχετικά με την κατανομή των περιουσιακών στοιχείων;

Ο νόμος προβλέπει ότι οι σύζυγοι είναι εξίσου συγκύριοι των κοινών περιουσιακών στοιχείων, εκτός εάν συνάψουν γαμικό σύμφωνο, το οποίο ρυθμίζει διαφορετικά τις περιουσιακές σχέσεις τους.

2.3. Οι σύζυγοι πρέπει να προβούν σε απογραφή των περιουσιακών στοιχείων; Εάν ναι, πότε και με ποιον τρόπο;

Το κροατικό δίκαιο δεν απαιτεί την κατάρτιση απογραφής των περιουσιακών στοιχείων.

2.4. Ποιος είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων; Ποιος έχει δικαίωμα διάθεσης των περιουσιακών στοιχείων; Μπορεί ένας εκ των συζύγων να διαθέσει/διαχειριστεί την περιουσία μόνος του ή είναι απαραίτητη η συναίνεση του έτερου συζύγου (π.χ. στις περιπτώσεις διάθεσης της οικίας των συζύγων); Ποια είναι η επίδραση ενδεχόμενης απουσίας συναίνεσης στην εγκυρότητα μιας νομικής συναλλαγής και στο αντιτάξιμο κατά τρίτων;

Όπως επισημαίνεται στο σημείο 2.1, οι σύζυγοι μπορούν να διαθέτουν ίδια και κοινά περιουσιακά στοιχεία.

Η διαχείριση των ίδιων περιουσιακών στοιχείων διέπεται από το καθεστώς διαχείρισης ίδιων περιουσιακών στοιχείων.

Όσον αφορά τη διαχείριση των κοινών περιουσιακών στοιχείων γίνεται διάκριση μεταξύ θεμάτων τακτικής διαχείρισης και θεμάτων έκτακτης διαχείρισης.

Οι δηλώσεις βούλησης ενός εκ των συζύγων επαρκούν για θέματα τακτικής διαχείρισης (τακτική συντήρηση, εκμετάλλευση και χρήση του αντικειμένου για τον συνήθη σκοπό του) – η συγκατάθεση του ετέρου συζύγου τεκμαίρεται.

Για θέματα έκτακτης διαχείρισης (μεταβολή του σκοπού του αντικειμένου, σημαντική εργασία συντήρησης, πώληση, σύσταση υποθήκης κ.λπ.) ακινήτων και κινητών περιουσιακών στοιχείων των οποίων η κυριότητα πρέπει να δηλώνεται, οι σύζυγοι οφείλουν να προβούν σε από κοινού δήλωση της βούλησής τους ή ένας εκ των συζύγων πρέπει να προσκομίσει έγγραφη συγκατάθεση του ετέρου συζύγου με πιστοποίηση της υπογραφής του από συμβολαιογράφο.

Εάν ο σύζυγος δεν προσκομίσει έγγραφη συγκατάθεση, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις του τρίτου που ενεργεί καλόπιστα δεν επηρεάζονται (άρθρο 37 του Νόμου για την οικογένεια).

2.5. Υπάρχουν δικαιοπραξίες που καταρτίζονται από τον ένα σύζυγο αλλά δεσμεύουν και τον άλλο;

Υποχρεώσεις και ευθύνες που αναλαμβάνει ένας εκ των συζύγων πριν από τον γάμο, καθώς και εκείνες που αναλαμβάνει αυτοτελώς κατά τη διάρκεια του γάμου, οι οποίες δεν σχετίζονται με τις συνήθεις ανάγκες της οικογένειας, δεν δεσμεύουν τον έτερο σύζυγο (άρθρο 43 του Νόμου για την οικογένεια).

2.6.Ποιος είναι υπεύθυνος για χρέη που συνάφθηκαν κατά τη διάρκεια του γάμου; Ποια περιουσιακά στοιχεία μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι πιστωτές προκειμένου να ικανοποιήσουν τις αξιώσεις τους;

Αμφότεροι οι σύζυγοι ευθύνονται για τις οφειλές που αναλαμβάνει ένας εκ των συζύγων για την κάλυψη των αναγκών της οικογένειας καθώς και των οφειλών που αναλαμβάνουν από κοινού σε σχέση με τα κοινά περιουσιακά στοιχεία. Οι σύζυγοι ευθύνονται αλληλεγγύως και οι υποχρεώσεις τους εξοφλούνται τόσο με ίδια όσο και με κοινά περιουσιακά στοιχεία (άρθρο 44 του Νόμου για την οικογένεια).

3.1. Ποιες διατάξεις μπορούν να τροποποιηθούν από ένα σύμφωνο και ποιες όχι; Ποια καθεστώτα που διέπουν τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων μπορούν να επιλεγούν;

Οι σύζυγοι μπορούν να συνάψουν γαμικό σύμφωνο για τη ρύθμιση των περιουσιακών τους σχέσεων. Το γαμικό σύμφωνο ρυθμίζει τις σχέσεις τους όσον αφορά τα υφιστάμενα και τα μελλοντικά περιουσιακά στοιχεία τους (άρθρο 40 του Νόμου για την οικογένεια).

Οι σύζυγοι μπορούν να ρυθμίζουν τις περιουσιακές σχέσεις τους αυτόνομα και κατά το μείζον συμφέρον τους ορίζοντας ποια από τα περιουσιακά στοιχεία τους θα περιλαμβάνονται στα κοινά περιουσιακά στοιχεία και ποια θα ανήκουν στα ίδια περιουσιακά στοιχεία των συζύγων (άρθρο 36 του Νόμου για την οικογένεια). Για ορισμένα ζητήματα, π.χ. για τη διαχείριση ή την κατανομή των περιουσιακών στοιχείων, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι διατάξεις του Νόμου για την κυριότητα και άλλα περιουσιακά δικαιώματα.

Ο Νόμου για την οικογένεια δεν ρυθμίζει τα γαμικά σύμφωνα που αφορούν τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων, επιτρέποντας έτσι κάθε συμφωνία εφόσον δεν αντίκειται σε διατάξεις αναγκαστικού δικαίου. Υπάρχουν περιορισμοί όσον αφορά την εφαρμογή αλλοδαπού δικαίου, καθώς δεν επιτρέπεται να προβλεφθεί η εφαρμογή αλλοδαπού δικαίου στο γαμικό σύμφωνο που αφορά τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων (άρθρο 42 του Νόμου για την οικογένεια), εάν αμφότεροι οι σύζυγοι είναι κροάτες πολίτες. Ωστόσο, εάν ένας σύζυγος είναι πολίτης άλλης χώρας, εφαρμόζεται ο Νόμου για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο (βλ. υπό 1.2.).

3.2. Ποιες είναι οι τυπικές προϋποθέσεις και με ποιον πρέπει να επικοινωνήσω;

Το γαμικό σύμφωνο που αφορά τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων πρέπει να καταρτίζεται εγγράφως και οι υπογραφές των συζύγων πρέπει να πιστοποιούνται από συμβολαιογράφο (άρθρο 40, του Νόμου για την οικογένεια).

3.3. Πότε μπορεί να συναφθεί ένα σύμφωνο και πότε τίθεται σε ισχύ;

Το γαμικό σύμφωνο που αφορά τα περιουσιακά στοιχεία των συζύγων μπορεί να συναφθεί πριν από τον γάμο ή κατά τη διάρκεια του γάμου.

3.4. Μπορούν οι σύζυγοι να τροποποιήσουν ένα υπάρχον σύμφωνο; Εάν ναι, υπό ποιες προϋποθέσεις;

Οι σύζυγοι μπορούν να τροποποιούν το ισχύον γαμικό σύμφωνο που ρυθμίζει τις περιουσιακές σχέσεις τους ή να συνάπτουν νέο οποτεδήποτε, εφόσον πληρούνται όλες οι ως άνω αναφερόμενες προϋποθέσεις.

Βάσει του κροατικού δικαίου, δεν υπάρχει υποχρέωση καταχώρισης του γαμικού συμφώνου που ρυθμίζει τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων.

5.1. Με ποιον τρόπο διαχωρίζεται η περιουσία (εμπράγματα δικαιώματα σε ακίνητα);

Αμφότεροι οι σύζυγοι δικαιούνται να υποβάλουν αίτηση στο δικαστήριο για κατανομή της περιουσίας μετά τη λύση (σε περίπτωση διαζυγίου) ή κατά τη διάρκεια του γάμου. Οι σύζυγοι μπορούν επίσης να συμφωνήσουν στην κατανομή των κοινών περιουσιακών στοιχείων. Σε περίπτωση διαφωνίας σχετικά με την κατανομή, το δικαστήριο αποφαίνεται σύμφωνα με τους κανόνες της πολιτικής δικονομίας. Εκτός εάν οι σύζυγοι συμφωνήσουν κάτι διαφορετικό, τα κοινά περιουσιακά στοιχεία τους κατανέμονται μεταξύ τους εξίσου. Η κατανομή της ακίνητης περιουσίας, η οποία περιλαμβάνεται στα κοινά περιουσιακά στοιχεία, μπορεί να πραγματοποιηθεί σε ισοδύναμα μέρη (εάν υπάρχουν περισσότερα ακίνητα περιουσιακά στοιχεία), με γεωμετρική διαίρεση μιας έκτασης γης, μέσω λύσης του αστικού δικαίου (πώληση του περιουσιακού στοιχείου και κατανομή του τιμήματος), με πληρωμή ή με την παραχώρηση δικαιώματος κατοικίας. Τα κινητά περιουσιακά στοιχεία τα οποία περιλαμβάνονται στα κοινά περιουσιακά στοιχεία μπορούν να κατανεμηθούν σε ισοδύναμα μέρη (εάν υπάρχουν περισσότερα κινητά περιουσιακά στοιχεία), μέσω λύσης του αστικού δικαίου, πληρωμής ή υλικά.

5.2. Ποιος είναι υπεύθυνος για τα υπάρχοντα χρέη μετά το διαζύγιο/χωρισμό;

Η ευθύνη των συζύγων για οφειλές υφιστάμενες μετά το διαζύγιο διέπεται από τους κανόνες που περιγράφονται στο σημείο 2.6.

Εάν δεν υπάρχει γαμικό σύμφωνο για τη ρύθμιση των περιουσιακών σχέσεων των συζύγων στο οποίο να ορίζεται κάτι διαφορετικό, ο επιζών σύζυγος μπορεί να ζητήσει τον διαχωρισμό των κοινών περιουσιακών στοιχείων κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της κληρονομικής διαδοχής η οποία διενεργείται ενώπιον συμβολαιογράφου. Στην περίπτωση αυτή, τα διαχωρισθέντα περιουσιακά στοιχεία δεν περιλαμβάνονται στην κληρονομία.

Μετά τον διαχωρισμό των κοινών περιουσιακών στοιχείων, ο επιζών σύζυγος κληρονομεί τα εναπομένοντα περιουσιακά στοιχεία του αποβιώσαντος συζύγου (σε περιπτώσεις εκτός της κληρονομίας μέσω διαθήκης) κατά την πρώτη ή τη δεύτερη τάξη κληρονομικής διαδοχής. Στην πρώτη τάξη κληρονομικής διαδοχής, ο επιζών σύζυγος και τα τέκνα του αποβιώσαντος συζύγου κληρονομούν κατ’ ισομοιρία (άρθρο 9 του Νόμου περί κληρονομικής διαδοχής). Εάν ο αποβιώσας σύζυγος δεν έχει τέκνα, ο σύζυγος και οι γονείς του κληρονομούν τα περιουσιακά στοιχεία κατ’ ισομοιρία (ο σύζυγος κληρονομεί το ήμισυ και οι γονείς το άλλο ήμισυ). Εάν οι γονείς του αποβιώσαντος συζύγου δεν ζουν, ο επιζών σύζυγος κληρονομεί το σύνολο της περιουσίας (άρθρο 11 του Νόμου περί κληρονομικής διαδοχής).

Όχι.

Σύμφωνα με τον Νόμο για την οικογένεια, ως εκτός γάμου ένωση νοείται η ένωση μιας άγαμης γυναίκας και ενός άγαμου άνδρα, η οποία έχει διάρκεια τουλάχιστον τριών ετών ή και λιγότερο εφόσον απέκτησαν τέκνο κατά τη διάρκεια της συγκατοίκησής τους (άρθρο 11 του Νόμου για την οικογένεια).

Το κροατικό δίκαιο δεν προβλέπει την καταχώριση μιας εκτός γάμου ένωσης. Το δικαστήριο κρίνει κατά περίπτωση εάν πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις της εκτός γάμου ένωσης.

Οι διατάξεις του Νόμου για την οικογένεια που αφορούν τους συζύγους εφαρμόζονται στην εκτός γάμου ένωση ενός άνδρα και μιας γυναίκας, η οποία πληροί τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 3 του Νόμου για την οικογένεια.

Στη Δημοκρατία της Κροατίας, οι ενώσεις ατόμων του ιδίου φύλου διέπονται από τον Νόμο για τη διά βίου συμβίωση. Σύμφωνα με τον εν λόγω Νόμο, διά βίου συμβίωση είναι η οικογενειακή ένωση δύο ατόμων του ίδιου φύλου, η οποία καταχωρίζεται στην αρμόδια αρχή (άρθρο 2 του Νόμου για τη διά βίου συμβίωση). Οικογενειακές ενώσεις ατόμων του ίδιου φύλου μπορούν επίσης να υφίστανται ως άτυπες διά βίου συμβιώσεις οι οποίες δεν καταχωρήθηκαν, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις: η ένωση υφίσταται για διάστημα άνω των τριών ετών και άλλες προϋποθέσεις απαραίτητες για το κύρος της ένωσης πληρούνταν από την αρχή της ένωσης (άρθρο 3 του Νόμου για τη διά βίου συμβίωση). Οι περιουσιακές σχέσεις των μερών της διά βίου συμβίωσης και της άτυπης διά βίου συμβίωσης διέπονται από καθεστώτα ανάλογα αυτών που διέπουν τα ίδια περιουσιακά στοιχεία και τα κοινά περιουσιακά στοιχεία (βλ. 2.1).

Στην Κροατία, οι ενώσεις προσώπων του ίδιου φύλου ρυθμίζονται από τον Νόμο για τις ενώσεις προσώπων του ίδιου φύλου. Σύμφωνα με τον εν λόγω νόμο, ως ένωση προσώπων του ίδιου φύλου νοείται η συγκατοίκηση δύο προσώπων του ίδιου φύλου (στο εξής, οι σύντροφοι) τα οποία δεν είναι έγγαμα, δεν ζουν υπό καθεστώς εκτός γάμου ένωσης ή άλλης ένωσης προσώπων του ίδιου φύλου, η οποία έχει διάρκεια τουλάχιστον τριών ετών και βασίζεται στις αρχές της ισότητας, του αμοιβαίου σεβασμού και της αλληλοβοήθειας, καθώς και σε συναισθηματική σχέση.

Ο Νόμο για τις ενώσεις προσώπων του ίδιου φύλου ρυθμίζει τα περιουσιακά ζητήματα (άρθρα 11 έως 20) κατά τα πρότυπα των διατάξεων που αφορούν τον γάμο, όπως προβλέπεται στον Νόμου για την οικογένεια.

Όσον αφορά την τακτική διαχείριση κοινών περιουσιακών στοιχείων από έναν σύντροφο, η συγκατάθεση του άλλου συντρόφου τεκμαίρεται, εκτός αποδείξεως του αντιθέτου. Η απουσία συγκατάθεσης δεν θίγει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του καλόπιστου τρίτου.

Οι περιουσιακές σχέσεις συντρόφων μπορούν να ρυθμίζονται με σύμφωνο, το οποίο διέπει τα υφιστάμενα και τα μελλοντικά περιουσιακά στοιχεία τους. Ένα τέτοιο σύμφωνο πρέπει να καταρτίζεται εγγράφως και να φέρει τις επικυρωμένες υπογραφές των συντρόφων. Το κροατικό δίκαιο δεν προβλέπει δικαίωμα επιλογής του εφαρμοστέου δικαίου.

Το κροατικό δίκαιο δεν προβλέπει την καταχώριση της ένωσης προσώπων του ίδιου φύλου. Επομένως, πρέπει να αποδεικνύεται σε διαδικασίες στις οποίες τα μέρη επικαλούνται τα δικαιώματα που απορρέουν από μια ένωση προσώπων του ιδίου φύλου.

Σύμφωνα με τους γενικούς κανόνες περί δικαιοδοσίας, τα κροατικά δικαστήρια έχουν διεθνή δικαιοδοσία σε υποθέσεις στις οποίες ο εναγόμενος έχει τον συνήθη τόπο κατοικίας του στη Δημοκρατία της Κροατίας (άρθρο 46, παράγραφος 1, του Νόμου για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο).

Τα κροατικά δικαστήρια έχουν επίσης διεθνή δικαιοδοσία σε διαφορές που αφορούν τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων, εάν ο εναγόμενος δεν έχει τον συνήθη τόπο κατοικίας του στη Δημοκρατία της Κροατίας, αλλά ο ενάγων έχει τον συνήθη ή τον προσωρινό τόπο κατοικίας του στην Κροατία κατά την άσκηση της αγωγής (άρθρο 59, παράγραφος 1, του Νόμου για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο).

Εάν το μεγαλύτερο μέρος των περιουσιακών στοιχείων των συζύγων βρίσκεται στη Δημοκρατία της Κροατίας και το υπόλοιπο βρίσκεται στο εξωτερικό, το δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει για τα περιουσιακά στοιχεία που βρίσκονται στο εξωτερικό μόνον εάν αποφασίσει για τα περιουσιακά στοιχεία που βρίσκονται στη Δημοκρατία της Κροατίας και μόνον εφόσον ο εναγόμενος συμφωνήσει σε κάτι τέτοιο (άρθρο 59, παράγραφος 2, του Νόμου για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο).

Ωστόσο, τα κροατικά δικαστήρια έχουν αποκλειστική δικαιοδοσία στις διαφορές που αφορούν το δικαίωμα διάθεσης ακίνητης περιουσίας η οποία βρίσκεται στο έδαφος της Δημοκρατίας της Κροατίας (άρθρο 56 του Νόμου για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο).

Οι σύζυγοι μπορούν να συμφωνήσουν στη δικαιοδοσία αλλοδαπού δικαστηρίου μόνον εάν ένας εξ αυτών είναι αλλοδαπός πολίτης και εφόσον δεν πρόκειται για υπόθεση η οποία υπάγεται στην αποκλειστική δικαιοδοσία των κροατικών δικαστηρίων.

Οι σύζυγοι μπορούν να συμφωνήσουν στη δικαιοδοσία των κροατικών δικαστηρίων, εφόσον τουλάχιστον ένας εξ αυτών είναι κροάτης πολίτης (άρθρο 49, παράγραφος 2, του Νόμου για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο).