1.1. Welk recht is van toepassing op het vermogen van de echtgenoten? Welke criteria/regels worden gebruikt om het toepasselijke recht te bepalen? Welke internationale verdragen moeten worden gerespecteerd met betrekking tot bepaalde landen?

Met betrekking tot onroerende goederen is de lex rei sitae-regel van toepassing. Dit betekent dat het recht van toepassing is  van het land waar het vermogen zich bevindt.

1.2. Hebben de echtgenoten de mogelijkheid het toepasselijke recht te kiezen? Zo ja, door welke beginselen wordt deze keuze dan bepaald (bijvoorbeeld voor welk recht kan gekozen worden, vormvereisten, retroactiviteit)?

Echtgenoten kunnen het toepasselijke recht met betrekking tot hun huwelijksvermogensregime niet kiezen.

2.1. Beschrijf de algemene beginselen: Welke goederen maken deel uit van de gemeenschap van goederen? Welke goederen zijn onderdeel van het privé vermogen van de echtgenoten?

Bij gebrek aan huwelijkse voorwaarden/een huwelijkscontract is de gemeenschap van goederen van toepassing op de echtgenoten (Art. 1316 Maltees Burgerlijk Wetboek (BW)). Het vermogen van de gemeenschap omvat alle goederen die elk van de echtgenoten verwerven met de opbrengst van zijn/haar werk, de vruchten van het vermogen van elk van de echtgenoten en de roerende en onroerende goederen die tegen betaling door een van de echtgenoten worden verworven tijdens het huwelijk. Alle goederen die door een van de echtgenoten hetzij als gevolg van schenking hetzij door erfenis worden verworven, worden beschouwd als persoonlijke goederen van de echtgenoot die ze ontvangt/erft.

2.2. Zijn er wettelijke veronderstellingen met betrekking tot de toekenning van goederen?

Tenzij het tegendeel kan worden bewezen, worden alle goederen die een van de of beide echtgenoten bezitten geacht deel uit te maken van de gemeenschap van goederen (Art. 1321 lid 1 BW). Als er geen huwelijkse voorwaarden/huwelijkscontract zijn/is aangegaan, worden t alle roerende en onroerende goederen die tijdens het huwelijk door een van de echtgenoten tegen betaling worden verworven geacht in gelijke delen toe te behoren aan beide echtgenoten.

2.3. Moeten de echtgenoten een inventaris van de bezittingen opstellen? Zo ja, wanneer en hoe?

Het recht legt geen enkele verplichting hiertoe op. In het geval van huwelijkse voorwaarden/een huwelijkscontract staat het de echtgenoten echter vrij om een inventaris op te maken van activa die elk van hen bezit.

2.4. Wie is verantwoordelijk voor het beheer van het vermogen? Wie mag goederen vervreemden? Mag één echtgenoot alleen de goederen vervreemden/beheren of is de toestemming van de andere echtgenoot nodig (bijvoorbeeld in geval van vervreemding van echtelijke woning)? Welk effect heeft de ontbrekende toestemming op de geldigheid van een overdracht en op de tegenwerpbaarheid daarvan aan een derde?

Elke echtgenoot kan het gewone beheer van de gemeenschap van goederen voeren. Buitengewoon beheer moet echter gezamenlijk door beide echtgenoten worden gevoerd. De wet bepaalt specifiek wat onder buitengewoon beheer valt, in welke gevallen de instemming van beide echtgenoten nodig is (Art. 1322 BW).

Beide echtgenoten moeten bijvoorbeeld instemmen om te beschikken over onroerende goederen die tot de gemeenschap van goederen behoren en over de en de echtelijke woning, ook al behoort deze slechts toe aan een van de echtgenoten. Indien één echtgenoot zonder instemming van de andere rechtshandelingen uitvoert waarvoor de instemming van beide echtgenoten nodig is, kunnen deze rechtshandelingen op verzoek van de andere echtgenoot worden vernietigd wanneer dit het vervreemden of vestigen van een zakelijk of persoonlijk recht op onroerende goederen betreft. Indien dergelijke rechtshandelingen betrekking hebben op roerende goederen, kunnen ze enkel worden vernietigd wanneer ze de rechten op dergelijke roerende goederen om niet werden overgedragen (Art. 1326 BW).

2.5. Is een overdracht verricht door de ene echtgenoot ook bindend voor de andere?

Handelingen van gewoon beheer van de gemeenschap van goederen kunnen door één enkele echtgenoot worden uitgevoerd, maar zijn ook bindend voor de andere echtgenoot.

2.6. Wie is aansprakelijk voor de schulden tijdens het huwelijk? Op welke goederen kunnen schuldeisers zich verhalen?

Beide echtgenoten zijn hoofdelijk aansprakelijk voor schulden met betrekking tot de gemeenschap van goederen en voor schulden die voor de kosten van onderhoud van het gezin worden aangegaan en dienen die schulden te voldoen uit de  gemeenschap van goederen en hun persoonlijke goederen (Art. 1327 en 1330 BW).

Schulden met betrekking tot de persoonlijke goederen van een van de echtgenoten behoren tot zijn/haar persoonlijke schulden, net zoals schulden die worden aangegaan op basis van het buitengewone beheer van de gemeenschap van goederen zonder de noodzakelijke instemming van de andere echtgenoot. Schuldeisers van persoonlijke schulden kunnen zich verhalen  op de persoonlijke goederen van de echtgenoot die de schuld is aangegaan. Als de schuld daaruit niet voldaan kan worden, kunnen ze echter ook aanspraak maken op de gemeenschap van goederen, maar enkel voor de waarde van het aandeel dat de echtgenoot die de schulden is aangegaan heeft in de gemeenschap van goederen (Art. 1329 BW).

3.1. Van welke bepalingen kunnen de echtgenoten afwijken door een contract te makenen en welke niet? Voor welk huwelijksvermogenstelsel kunnen zij kiezen?

Het staat echtgenoten vrij om huwelijkse voorwaarden/een huwelijkscontractaan te gaan waarbij ze het huwelijksvermogensregime kiezen om hun vermogensrelaties te regelen. De keuze kan zijn (1) gemeenschap van goederen, (2) scheiding van goederen of (3) uitgestelde gemeenschap onder afzonderlijk beheer. Onder het regime van de uitgestelde gemeenschap worden de goederen die elke echtgenoot tijdens het huwelijk verwerft, gehouden en beheerd door de echtgenoot die ze verwerft alsof hij/zij de exclusieve eigenaar ervan was (Art. 1339 BW). Bij beëindiging van het huwelijk, worden het uiteindelijke saldo van de echtgenoten dat overblijft na aftrek van de schulden gelijkelijk verdeeld (Art. 1341 BW).

3.2. Wat zijn de formele vereisten en met wie moet ik contact opnemen?

De huwelijkse voorwaarden/het huwelijkscontract moet/moeten bij authentieke akte worden vastgesteld. Hiervoor moet contact worden opgenomen met een notaris.

3.3. Wanneer kan het contract worden gesloten en wanneer treedt het in werking?

Als de huwelijkse voorwaarden/huwelijkscontract worden/wordt aangegaan vóór het huwelijk, worden/wordt de huwelijkse voorwaarden/het huwelijkscontract van kracht zodra het huwelijk wordt gesloten. Voor zover er derden bij betrokken zijn, worden/wordt de huwelijkse voorwaarden/het huwelijkscontract echter van kracht op de datum waarop de notaris de akte registreert in het Openbare Register. Als de huwelijkse voorwaarden/het huwelijkscontract worden/wordt aangegaan na het huwelijk, worden/wordt zij/het wat de echtgenoten betreft van kracht op de datum waarop de huwelijkse voorwaarden/het huwelijkscontract worden/wordt aangegaan en in het geval van derden op de datum waarop de notaris de akte registreert in het Openbare Register.

3.4. Kan een bestaand contract gewijzigd worden door de echtgenoten? Zo ja, onder welke voorwaarden?

Ja, de huwelijkse voorwaarden/het huwelijkscontractt kunnen/kan worden gewijzigd, maar voor alle wijzigingen die worden aangebracht nadat het huwelijk is aangegaan is toestemming nodig van de rechter van de rechtbank. Wijzigingen hebben geen gevolgen voor reeds bestaande vorderingen van schuldeisers.

3.5. Kan een huwelijkscontract terugwerkende kracht krijgen volgens de nationale wetgeving in uw land, wanneer echtgenoten dit contract tijdens het huwelijk sluiten?

Naar Maltees recht heeft een huwelijkscontract gevolgen vanaf de dag waarop het is ondertekend, en kan het dus geen terugwerkende kracht hebben.

De notaris moet de huwelijkse voorwaarden/het huwelijkscontract uiterlijk 15 dagen na de datum waarop deze zijn/is gesloten registreren.

4.1. Bestaan er één of meer huwelijksvermogensregisters in uw land? Waar?

Er is maar één register. Dit is het Openbare Register, dat onder het Ministerie van Justitie valt.

4.2. Welke documenten worden geregistreerd? Welke informatie wordt geregistreerd?

De volgende informatie moet worden geregistreerd: het feit dat er huwelijkse voorwaarden/een huwlijkscontract zijn/is aangegaan; de datum van de akte; de gegevens van de contractspartijen en het door de partijen gekozen type huwelijksvermogensregime.

4.3. Hoe en door wie kan de informatie in het register worden geraadpleegd?

De informatie in het Openbare Register is voor iedereen toegankelijk. Hiervoor is het voldoende een schriftelijk verzoek in te dienen bij het Register en binnen een termijn van 10 dagen na het verzoek wordt een officieel antwoord gegeven. Notarissen hebben online toegang tot het Register en krijgen onmiddellijk antwoord.

4.4. Wat zijn de juridische gevolgen van registratie (geldigheid, tegenstelbaarheid)?

Het voornaamste rechtsgevolg is dat derden (met name schuldeisers) verondersteld worden te weten dat er huwelijkse voorwaarden/het huwelijkscontract bestaan/bestaat.

4.5. Kan een in het buitenland gesloten huwelijkscontract naar buitenlands recht in uw land worden geregistreerd? Zo ja, onder welke voorwaarden of formaliteiten?

Volgens de Maltese wet is het niet mogelijk een in het buitenland opgesteld huwelijkscontract in te schrijven, hoewel het wel wordt erkend. Er zal een officiële vertaling aan de notaris moeten worden voorgelegd.

5.1. Hoe wordt het vermogen (goederen rechten) verdeeld?

Dit hangt af van het gekozen huwelijksvermogensregime. Als de (echt)scheiding wordt betwist, beslist de rechtbank hoe het vermogen wordt verdeeld. Als er geen betwisting is, beslissen de echtgenoten hier zelf over en bekrachtigt de rechtbank hun beslissing. Artikel 1333 van het Burgerlijk Wetboek bepaalt dat de gemeenschap van goederen wordt verdeeld door aan elk van de echtgenoten de helft toe te wijzen van de activa die tot de gemeenschap van goederen behoren.

5.2. Wie is aansprakelijk voor de bestaande schulden na echtscheiding/scheiding?

Dit hangt af van het gekozen huwelijksvermogensregime. Als de (echt)scheiding wordt betwist, beslist de rechtbank hoe het vermogen wordt verdeeld. Als er geen betwisting is, beslissen de echtgenoten hier zelf over en bekrachtigt de rechtbank hun beslissing. Artikel 1333 van het Burgerlijk Wetboek bepaalt dat in het geval van verdeling van de gemeenschap van goederen aan elke echtgenoot een helft wordt toegewezen van de schulden die tot de gemeenschap van goederen behoren.

5.3. Kan een echtgenoot aanspraak maken op een vergoeding jegens de ander?

In het geval sprake is van een gemeenschap van goederen moet elke echtgenoot de gemeenschap terugbetalen als hij/zij goederen van de gemeenschap heeft gebruikt om zijn/haar eigen schulden af te lossen (Art. 1331 lid 1 BW). Als de persoonlijke goederen van een echtgenoot werden gebruikt om een gemeenschappelijksschuld af te lossen of als investering in de gemeenschap van goederen, heeft hij/zij recht op vergoeding (Art. 1331 lid 2 BW). Een dergelijke vergoeding wordt in geld uitgekeerd (Art. 1331 lid 3 BW).

Dit hangt af van het feit of de eerst overledene echtgenoot al dan niet een testament had opgesteld. Het staat de echtgenoten vrij om elkaar in een testament tot algehele erfgenamen van hun volledige nalatenschap te benoemen. In dat geval kunnen de afstammelingen van de overleden echtgenoot hun legitieme portie/voorbehouden erfdeel vorderen (hoewel dit bijna nooit gebeurt). Indien er geen testament is en een echtgenoot overlijdt en afstammelingen heeft, krijgen de kinderen (of hun afstammelingenals ze zelf reeds zijn overleden op het ogenblik van overlijden van de echtgenoot) de helft van de nalatenschap terwijl de andere helft toevalt aan de langstlevende echtgenoot (Art. 808 lid 1 BW). De langstlevende echtgenoot heeft ook het recht om in de echtelijke woning te blijven wonen (Art. 633 BW). Als de overledene geen kinderen of andere afstammelingen achterlaat, is de langstlevende echtgenoot de enige erfgenaam (Art. 810 BW).

Nee.

De pas aangenomen Samenlevingswet, hoofdstuk 571 van de Maltese wetgeving, voorziet in bijzondere bepalingen voor de 'gewone voornaamste gezinswoning', maar enkel in het geval van geregistreerde partnerschappen.

Als een van de geregistreerde partners overlijdt en de gezinswoning aan beiden toebehoorde, dan mag de langstlevende partner er levenslang blijven wonen, of tot hij/zij huwt, wettelijk gaat samenwonen of een andere vorm van geregistreerd partnerschap aangaat.

Als de gezinswoning toebehoorde aan de eerst overleden geregistreerde partner, dan mag de langstlevende partner er blijven wonen gedurende het aantal jaren dat beide partners er hebben samengewoond, waarbij de duur van 15 jaar niet overschreden mag worden. Tegelijk stipuleert de wet dat de langstlevende partner zo'n recht van bewoning 'vita durante' geniet of tot hij/zij huwt, wettelijk gaat samenwonen of een andere vorm van geregistreerd partnerschap aangaat.

Met betrekking tot roerende goederen voorziet de wet in het weerlegbare vermoeden dat samenwonende partners recht hebben op een evenredig deel van de roerende goederen in de 'gewone voornaamste gezinswoning' die werden aangeschaft tijdens de periode van samenwonen.

Buiten het toepassingsgebied van Verordening (EG) Nr. 2201/2003 hebben de Maltese rechtbanken rechtsbevoegdheid in echtscheidingszaken als ten minste één van de echtgenoten woonachtig was in Malta op de datum waarop het verzoek tot echtscheiding werd ingediend bij de bevoegde burgerlijke rechtbank, of als de gewone verblijfplaats van ten minste één van de echtgenoten in Malta is gevestigd gedurende één jaar onmiddellijk voor het verzoek tot echtscheiding wordt ingediend.